کد مطلب:259473 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:154
از بقیع تا سامرا
آیا می دانید در طی چند سال حرم بقیع را دوبار تخریب كردند؟ پس از تخریب مرتبه ی اول همه ی اماكن تخریب شده بازسازی شد. اما پس از چند سال بار دیگر دشمنان اسلام و وهابیان تسلط یافتند و اقدام به تخریب حرم نمودند.
اكنون بیش از هشتاد سال از آن روزها می گذرد و سیل حجاجی كه وارد مدینه می شوند زیارت آن مراقد متبركه را ترك نمی كنند و معتقدند كه
«من تمام الحج زیارة الامام»
كامل شدن حج با زیارت امام است.
مبارزه با حقیقت فقط به تخریب حرم اختصاص ندارد، بلكه اطراف بقیع را حصار می كشند و از اطراف آن هم مردم را دور می كنند. اما نور همچنان می تابد و چشم ها را خیره می كند.
شیعیان با چشمانی اشكبار از هتل ها و ساختمان های بلند نگاه حسرت آمیزی به مراقد مطهر می كنند و از همان جا با سیل اشك دل ها را به زیارت می فرستند و با تجمع در نزدیك ترین محل ممكن به بقیع، شروع به عزاداری، زیارت و اظهار ارادت می كنند.
به این نتیجه می رسند كه باید درهای بقیع را باز كرد و بیش از این به جنگ حقیقت نرفت.
درها كه باز می شود و هزاران زائر مشتاق با پای برهنه روی خاك های بقیع قدم می گذارند و تا كنار حرم مطهر می روند و زیر نگاه های غضب آلود نگهبانان با رساترین صدا به امامان خود عرض ادب می كنند.
آنان عملا نشان می دهند سلامت و تخریب آن حرم های پاك هیچ گاه در ارتباط آنان با ائمه ی معصومین علیهم السلام تأثیری نداشته و رابطه دل ها با ایشان برقرار است.
امروز هم سامرا چنین است. چه در گذشته كه آن گنبد نورانی خار چشم دشمنان بوده و چه امروز كه ظاهر آن تخریب شده اما عظمت آن در همه ی دل ها بیش از پیش جا دارد.
[ صفحه 341]
از راه های دور و نزدیك بر این جسارت اشك ها ریخته شد. ابراز تنفر و انزجار و لعن و تبری از مسببین چنین حادثه ای اعلام شد و ادیان و ملل مختلف آن را محكوم كردند.
آری، بارگاه آن دو امام همام را ویران كردند، ولی در قلوب شیعیان و موالیان اهل بیت علیهم السلام و آزادی طلبان جهان هزار مزار و بارگاه ساخته شد.
اكنون بیش از هشتاد سال از آن روزها می گذرد و سیل حجاجی كه وارد مدینه می شوند زیارت آن مراقد متبركه را ترك نمی كنند و معتقدند كه
«من تمام الحج زیارة الامام»
كامل شدن حج با زیارت امام است.
مبارزه با حقیقت فقط به تخریب حرم اختصاص ندارد، بلكه اطراف بقیع را حصار می كشند و از اطراف آن هم مردم را دور می كنند. اما نور همچنان می تابد و چشم ها را خیره می كند.
شیعیان با چشمانی اشكبار از هتل ها و ساختمان های بلند نگاه حسرت آمیزی به مراقد مطهر می كنند و از همان جا با سیل اشك دل ها را به زیارت می فرستند و با تجمع در نزدیك ترین محل ممكن به بقیع، شروع به عزاداری، زیارت و اظهار ارادت می كنند.
به این نتیجه می رسند كه باید درهای بقیع را باز كرد و بیش از این به جنگ حقیقت نرفت.
درها كه باز می شود و هزاران زائر مشتاق با پای برهنه روی خاك های بقیع قدم می گذارند و تا كنار حرم مطهر می روند و زیر نگاه های غضب آلود نگهبانان با رساترین صدا به امامان خود عرض ادب می كنند.
آنان عملا نشان می دهند سلامت و تخریب آن حرم های پاك هیچ گاه در ارتباط آنان با ائمه ی معصومین علیهم السلام تأثیری نداشته و رابطه دل ها با ایشان برقرار است.
امروز هم سامرا چنین است. چه در گذشته كه آن گنبد نورانی خار چشم دشمنان بوده و چه امروز كه ظاهر آن تخریب شده اما عظمت آن در همه ی دل ها بیش از پیش جا دارد.
[ صفحه 341]
از راه های دور و نزدیك بر این جسارت اشك ها ریخته شد. ابراز تنفر و انزجار و لعن و تبری از مسببین چنین حادثه ای اعلام شد و ادیان و ملل مختلف آن را محكوم كردند.
آری، بارگاه آن دو امام همام را ویران كردند، ولی در قلوب شیعیان و موالیان اهل بیت علیهم السلام و آزادی طلبان جهان هزار مزار و بارگاه ساخته شد.